Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

napaść na kraj

  • 1 napaść

    глаг.
    • атаковать
    • нападать
    • напасти
    * * *
    1) rzecz. napaść (atak) нападение
    2) rzecz. napaść (słowna) нападки
    3) czas. napaść гл. напасть (атаковать)
    * * *
    %1 ♀ 1. нападение ň; агрессия;
    2. враждебное выступление, нападки lm.;

    \napaść na autora нападки на автора

    + napad

    \napaść na kraj напасть на страну, вторгнуться в страну;

    \napaśćdła go tęsknota на него напала тоска; \napaśćdły go mdłości его стало тошнить; ● со cię \napaśćdło? разг. что на тебя нашло?; что с тобой?

    * * *
    I ж
    1) нападе́ние n; агре́ссия
    2) вражде́бное выступле́ние, напа́дки lm

    napaść na autora — напа́дки на а́втора

    Syn:
    II napadnę, napadnie, napadnij, napadł, napadnięty сов.
    напа́сть

    napaść na kraj — напа́сть на страну́, вто́ргнуться в страну́

    napadła go tęsknota — на него́ напа́ла тоска́

    napadły go mdłości — его́ ста́ло тошни́ть

    III napasę, napasł, napasiony сов.
    вдо́воль попасти́, дать нае́сться

    Słownik polsko-rosyjski > napaść

См. также в других словарях:

  • napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

  • bezbronny — bezbronnynni «nie mający możności bronienia się, stawiania oporu; nie umiejący się bronić przeciw przeciwnościom; bezsilny, bezradny» Napaść na bezbronnego człowieka. Bezbronny kraj. Bezbronne pisklę …   Słownik języka polskiego

  • najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… …   Słownik języka polskiego

  • spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»